მაცო, იცი ვინ ხარ ჩემთვის?

ერთ-ერთ ინგლისურენოვან ბლოგზე წავაწყდი საკმაოდ საინტერესო თეგ-თამაშს.
ორი კვირის განმავლობაში ვგეგმავდი, რომ საჭირო „ნივთები“ მომეგროვებინა, თუმცა ბლოგისთვის ნაკლებად მეცალა, და მომავალი 4 კვირაც ასე გაგრძელდება(სკოლაში გამოცდები მეწყება).
მოკლედ, სიტყვა ძალიან არ მინდა გამიგრძელდეს და პირდაპირ თამაშის არსზე გადავალ –
ვეუბნებით რამდენიმე ადამიანს, რომ დაგვახასიათონ. ძალიან მარტივად და ბანალურად ჟღერს, მაგრამ თუ დავუკვირდებით, საკმაოდ საინტერესოა.
წერილების ავტორებს შორის არიან ძალიან ახლო მეგობრები, მეგობრები, დიდი ხნის წინათ შეძენილები და ცოტა ხნის წინ გაცნობილები. მოკლედ, შევეცადე საფეხურების მიხედვით მრავალფეროვანი ყოფილიყო. თავიდანვე ძალიან ვთხოვე, რომ რაც შეიძლებოდა ნაკლები გაბუქებები და გაზვიადებები ყოფილიყო.
სიმართლე რომ გითხრათ, თითოეული დახასიათების წაკითხვის შემდეგ, საოცარი განცდა დამეუფლა. რაღაცნაირი სიამაყით ამევსო გული.
აბსოლუტურად ყველა წერილს დავდებ, რომლებმაც ჩემმადე მოაღწია.
ახალ გაცნობილებიდან, ბავშვობის მეგობრებამდე მივალ.


1. სალიომე – რა სასაცილო გოგოა. არასდროს არაფერი არ სწყინს. ყველაფერში შეუძლია აგყვეს. მოკლედ, სალიომესთან ადამიანი არ მოიწყენს. ძალია თბილია ძალიან. <2+1
“მართალია, მაცოს დიდი ხანი არ არის, რაც ვიცნობ, მაგრამ სულ არაა საჭირო დიდი დრო, რომ მიხვდე როგორი თბილი და კეთილია… ძალიან საყვარელი, თბილი, კეთილი ადამიანია. იმდენად კარგია, რომ არ ვიცი, მეყოფა თუ არა ყველა ის კომპლიმენტი, რაც ვიცი…. უნიჭიერესი. კარგად წერს და ყველას უყვარს… მაცო მართლა ძალიან შემიყვარდი ამ მცირე დროში… <3″


2. თორნიკე – ძალიან კარგი და თბილი ადამიანი. უბრალოდ შეგიძლია დადგე და ისაუბრო მასთან ნებისმიერ თემაზე. როდესაც ვუთხარი, რომ თუ სურვილი ჰქონდა, შეეძლო დავეხასიათებინე, გადაწყვიტა თქვენთვის მოეწერა წერილივით:
„მე მაცუნიკას ვეძახი, ხან მაცოს რავიცი, გააჩნია, როგორ ხასიათზე ვარ. ყველაზე ძალიან, რაც მასში მომწონს ის არის, რომ ძალიან თბილი ადამიანია. შეუძლია ყველას გაუგოს, ყველას ძალიან თბილად მოექცეს. ჩემ გოგოს ვეძახი ხოლმე, რადგან ისე მივეჩვიე ისე, რომ, როცა ვერ ვხედავ, როცა ვერ ვწერ, როცა ჩემთან არაა გესმით უბრალოდ ცუდად ვხდები… ძალიან მენატრება. იმდენად საყვარელია, სულ სულ მასთან ყოფნა და ჩახუტება მოგინდება. ამ ადამიანზე შემიძლია ბევრი ვილაპარაკო. ისე მიყვარს…ბევრი ბუშტები უყვარსს. კიდე ისეთი ტკბილი რაღაცუნები, როგორც თვითონ არის. მინდა, მაცუნიკა სულ ჩემთან იყოს და ველაპარაკებოდე. ამ ადამიანის შეყვარება ადვილია, მაგრამ პატივისცემა უნდა დაიმსახურო, რათა იგივე სიყვარული გამოამჟღავნოს შენს მიმართ. ❤ ყველაფერი შეუძლია გაიგოს, ყველა თემაზე შეგიძლია დაელაპარაკო და რჩევა მოგცეს. რაც მთავარია, პირდაპირი ადამიანია და არაფერს დაგიმალავს. სათქმელს გეტყვის პირდაპირ თან ისე საყვარლად – აი, აი, უფრო შეგიყვარდება. უბრალოდ მაცოოო არის თბილი შინაგანად. აი, რამდენი ვილაპარაკე და იმდენად საყვარელია, სულ მინდა, რაღაცები ვიბოდიალო, სულ მოფერებით ველაპარაკო, თუმცა მერე სიტყვებს ვეღარ ვპოულობ ხოლმე. მაცუნიკა, მაცუნიააა.. ჩემი სუყველაზე, ყველაზე თბილი. ჩემთვის ძალიან ძვირფასი ადამიანია. ძალიან მიყვარს და სულ მეყვარება.“


3. სოფუნა – ჩემი გიჟ-მაჟი, ლამაზი და ძალიან საყვარელი ადამიანი. მართლა ვამაყობ, რომ მისნაირი კლასელი და მეგობარი მყავს. ფოფო.. ❤
„მაცოო, ყველაზე, ყველაზე საყვარელი და მხიარული ადამიანი ხარ, რომელსაც ოდესმე შევხვედრილვარ ცხოვრებაში. საერთოდ მიყვარს შენნაირი ადამიანები. ამ უკანასკნელებისგან დადებითი ენერგია მოდის. შეგიძლია, ადამიანი კარგ განწყობაზე დააყენო.
ლამაზი ხარ. შენს სილამაზეს კიდევ უგრო თვალისმომჭრელს შენი სიჭკვიანე ხდის, რაც ძალიან საამაყოა. თავისუფლად შეგიძლია აზრის გამოხატვა და არ კომპლექსდები, როგორც მოზარდების უმეტესი ნაწილი . ძალიან მეგობრული და თბილი ხარ, რაც ძალიან მომწონს შენში.
ვფიქრობ, თავისუფლად შეგიძლია გასწირო თავი მეგობრისთვის; არ უღალატო მას და იყო საამაყო, საიმედო მეგობარი, რომელიც ნამდვილად საჭიროა.
შენგან შემიძლია ნებისმიერი შენიშვნა თუ რჩევა მივიღო და გავითვალისწინო.
მაცო, ძალიან, ძალიან მიყვარხარ და მეამაყება, რომ შენნაირი მეგობარი მყავს.“


4. თაკო – პატარა, საყვარელი და უაზროდ თბილი ადამიანია. ძალიან მიყვარს. მუდამ იამას ვეუბნები, ასეთი პატარა და ჭკვიანი არსად მინახავს-მეთქი. ყოველთვის მანებივრებდა კომპლიმენტებით, თუმცა ამდენი ერთად..
„ შენ ხარ ყველაზე ტკბილი, თბილი და კარგი ადამიანი. აი, უზომოდ დადებითი და ისეთი, რომ ყველასთვის კარგი უნდა. ❤ აი, სრულიად ზეობა ხარ, ზეობის განსახიარება და სულ ზეობა იქნები, აი, სულსულსულ. ლამაზი, ლამაზი, საყვარელი და უკარგესი ხარ. ნაათელი ცისარტყელა ხარ, მაცო. აი, ანათებ, სითბოს ასხივებ, არ გენანება კომპლიმენტები და სულ კარგ რაღაცებს ამბობ. ძალიან ჭკვიანი ხარ და ყოველთვის იცი, სად რა უნდა თქვა. ზედმეტს არსად არაფერს არ ამბობ გაწონასწორებული, დაფიქრებული და დაკვირვებული ხარ.
ზეობა ხარ, მაცო, ზეობა!!!! ზე-ადამიანი… ზეურად კარგი და ზეურად ლამაზი. <3“


5.ანო – პატარა და საყვარელი. მასტან საუბრის დროს ყოველთვის ჩემ სტიქიაში ვიმყოფები. ერტამენთს საკმაოდ კარგად ვეწყობით. მას უყვარს, როდესაც მაბებს უყვებიან, მე კი მიყვარს, როდესაც ჩემს წარუსლ ვიხსენებ. მიყვარხარ, ანასტასია.
” მაცო,ერთ-ერთი პირველია ვინც გავიცანი ფორუმში. უთბილესი,ულამაზესი და უსაყვარლესი ადამიანია. ❤ უბრალოდ რამდენიმეჯერ,ძალიან ცუდ ხასაითზე იყო და არ მომეწონა. როცა კარგ ხასიათზეა,მიხარია მასთან კონტაქტი. უსაყვარლესია. მხიარული,გემოვნებიანი. თითქმის ყველაფერში ვეთახმები, მუსიკის გარდა. უბრალოდ, მე მაცო მიყვარს!”


6. თაწი – ბლაბლაბლა, ბლაბლაბლა.. უბრალოდ ძალიან მიყვარს და ძალიან მეგობარია. არანაირი ჩასწორება არ უნდა მის მოწერილ ტექსტს – არც პუნქტუაციის ნიშნებისა და არც გრამატიკულისა.
“მზე სრულიად მზე
ნათEლი წერტილი და ბალახისფერი თვალები
ქერაქერა სულ ქერა
უუუუ, ყველაფერიკარგი
ყურადღEბიანი და თBილი
კიდევ აი ისეთი ბევრი ადამიანი რომ არ უყვარს აი, ყოველი შემხვედრი
და ყველაზე დადებითI თვისებებით გამოირჩEვა :ხ სულლლლ სულ ყველაზე
მიყვარხარძალიან ძალიან დაიმაზე მეტად”


6.აკო – ჩემი უაზროდ საყვარელი და თბილი ადამიანი. ისე მიყვარს, ისე ძალიან.. მართლა შეუძლებელია, ასე ძალიან გიყვარდეს ადამიანი და უზარმზარ პატივს სცემდე. მიყვარხარ, აკ. ❤
“მააც, შენ ხარ – არ ვიცი, როგორ გადმოვცე სიტყვებით. უკარგესი, უთბილესი, უსაყვარლესი, ძალიან მიყვარხარ და დიდ პატივს გცემ. რაც მთავარია, კარგი ადამიანი ხარ… სიტყვებით ვერ აღვწერ. ძაააალიან მიყვარხააარ!:*:*”


7. ავთო – კარგი ადამიანია ძალიან. კარგის მეტი, არაფერი მახსენდება მასთან ურთიერთობის დროს. 3 წლის წინ ვმეგობრობდით. ახლა ქუჩაში რომ შევხვდეთ, ცალყბად შეიძლება გამარჯობა ვუთხრათ ერთმანეთს. გამიკვირდა, რომ ბევრი არაფერი ახსოვდა ჩემ შესახებ. ოჰ, ეს დრო რას გვიშვება. იმისდა მიუხედავად, რომ სასაცილო ბევრი არაფერი იყო, მაინც სულ სიცილ-ხარხარით ჩავედი ბოლომდე. მოკლედ, აი, წერილიც:
„მარიამ ხაჭაპურიძე, ხო? -რა ნაცნობი სახელი და გვარია. ეგ ძალიან საყვარელი ბავშვია (არ გეწყინება ბავშვი იმედია ). ხოდა, ჯიუტიც არის მემგონი, მაგრამ ზომიერად, ეგეც კარგია… ცოტა-ცოტა ცანცარაც, რაც დამახასიათებელია ყველა, ნუ თითქმის ყველა შენ ხელა გოგოსთვის. ვიცი, რომ ხარ ძალიან მეგობრული და თბილი ადამიანი. ხოდა, სწავლა გიყვარს ხოო? -აუუ ,ეგ კი არ მახსოვს. ბეჯითი?- არა, ნამდვილად არ მახსოვს, მაგრამ რას ვიზავთ დროის ბრალია ეგ და არა ჩემი. რავიცი, მეტი რაღა გითხრა. ყოველთვის იყავი ის, რაც ხარ. ხოდა, მემგონი მეც მოვრჩი ამით.“


ძალიან ბედნიერი ვარ, ძალიან. ^^
რამდენიმე ადამიანის წერილს ველოდები კიდევ, შემდეგ დავამატებ.
პ.ს. ძალიან მაინტერესებს, რას ფიქრობთ ჩემზე, მკითხველებო?! ^^
ვთაგავ თამოს(cherry), აქსიომას, იასამნისფერ ბლოგს, მარიამს და კიწის.