მე და ჩემი საყვარელი სამსახური

გამარჯობა, მეგობრებო!

ვიცი, რომ ისევ დავიკარგე, უკვე მერვედ, ალბათ, თუმცა ჩემს ცხოვრებაში იმდენად საინტერესო ამბები ხდება, რომ მხოლოდ ძილისა და ერთ უსაყვარლეს ადამიანთან ურთიერთობისას დრო მაქვს. 

ბევრი რომ არ გავაგრძელო, მუშაობა დავიწყე.  

არაფერია დაღლა და გათიშული გონება იმ სიამოვნებასთან შედარებით, რომელსაც თანამშრომლების და იმ საქმის კეთებისგან ვიღებ, რომელიც ძალიან მომწონს.

ყველაზე კეთილ და მაგარ ორგანიზაციაში ვმუშაობ! ისეთ საოცარ და ტკბილ პროექტებს აკეთებენ, რომ რამდენჯერაც არ უნდა ვიფიქრო მათზე, მაშინვე სიამაყითა და პატივისცემით ვივსები.

მომილოცეთ! მე სტუდენტი ვარ!

გამარჯობა, მეგობრებო!!!

სასწაული ამბავი მინდა გითხრათ.

გათენებული ღამეების, ნერვიულობის, უიმედობის და მოკლედ, ყველანაირი იდიოტური და საშინელი დღეების შემდეგ, როგორც იქნა გავიგე შედეგები და მინდა გახაროთ, რომ მოვხვდი იქ, სადაც მინდოდა, ანუ ჯავახიშვილში, სოც-პოლიტიკურზე, 70%-იანი გრანტით. ძალიან ბედნიერი ვარ, სასწაულად!!!

და ყველაზე საინტერესო, იცით, რა არის?

ჩემი სიყვარული – მარად აყვავებული და მოუსვენარი

მშვენ-იდეალურია როდესაც გიყვარს!

ხვდები, რომ რჩეული ხარ..               დაჯილდოვებული!

უბედნიერესი ხარ!

ფიქრობ, რა საბრალოა ის ადამიანი, რომელიც ამ ქვეყნიდან ასეთი ზე-გრძნობის განცდის გარეშე მიდის, გებრალება იგი

და

თუმცა  საკუთარი სიყვარულით ტკბობას განაგრძობ.

სრულიად მოცული ჰყავხარ სიყვარულს.. ბედნიერებისგან ბრწყინავ, ანათებ!

გინდა, ხმამაღლა იყვირო, იხტუნაო, ათასნაირად ილაპარაკო და შენს გარშემო აბსოლუტურად ყველა შენივე სიხარულით გააბედნიერო!

აუხსნა მიმიკებით,  მოუყვე, დაუხატო, დაუწერო ის, თუ როგორი როგორი საოცარი რამ ხდება შენს თავს!!!

ფიქრობ, რომ “ჩვენ, ჩვენ, ჩვენ” საერთოდ სხვა ურთიერთობა გვაქვს, სხვა სიყვარულებისგან სრულიად განსხვავებული.. არა, ასეც არის, რადგან მსგავსი სიძლიერის გრძნობა ჯერ არ დაბადებულა და სრულიად გჯერა, რომ არც დაიბადება!

“გაიდიალებული გყავს!”

” ფრიადულად გიყვარს!” – გუშინდელ დღეზე მეტად და ხვალინდელ დღეზე ნაკლებად!

გადის დრო, ან არც გადის დრო!

ჩვენი ჰაერი უკიდეგანო სიყვარულითაა გაჟღენთილი

მიყვარს, მიყვარს, მიყვარს, მიყვარს, მიყვარს, მიყვარს, მიყვარს, მიყვარს! დიახაც, რვაჯერ მიყვარს!

ძალიან ბედნიერი ვარ!

ვბრწყინავ, ვანათებ! დღითიდღე იზრდება და იზრდება, ტკბება და ტკბება, ლამაზდება და ლამაზდება ჩვენი სიყვარული!

რა თქმა უნდა, ჩემს გრძნობებსა და ემოციებზე საუბარს არ ვაპირებ, უბრალოდ მინდოდა გცოდნოდათ, რომ საჯღაპნელის ავტორი გინდ მარიამი, გინდ მაცო – უზომოდ, საოცრად, გასაგიჟებლად ბედნიერია!

პირველად მიყვარს ასე ჩემ სიცოცხლეში!

იცით, რაზე ვოცნებობ? -მასთან ერთად ცისკიდურის გაფართოებასა და გაფურჩქვნას ვუმზირო!

იცით, რა მაგარია, როდესაც გიყვარს?

მე, ბლოგერების კონკურსი და მარცხი

სადაზღვევო კომპანია ალდაგი ბი-სი-აიმ ბლოგერების კონკურსი ჩაატარა, თემა დაზღვევა იყო. პირველად მივიღე ასეთი ტიპის კონკურსში მონაწილეობა. მოკლედ, ვერ გავიმარჯვე. არა, გული ძალიან არ მწყდება.

ჩემდა გასაკვირად, ისეთმა ადამიანებმა მისცეს ჩემს საკონკურსო პოსტს “საშინელი” შეფასება, რომელთაგანაც ქება-დიდებას ველოდი, თუმცა ვერც ამაში ვხედავ დიდ პრობლემას. აბსოლუტურად ყველა ვერ იქნება ჩემი შემოქმედების გულშემატკივარი და მომწონებელი.

არ ვაპირებდი ამ პოსტის დაწერას, რომ არა ფრაზები, რომელიც ორმაგი დაზღვევის შეფასებისას გაჟღერდა. ზოგმა არ შეიძლება ასეთი თემებით მანიპულირებაო, ზოგმა ნამდვილი არ არისო, ერთმა კი ჩემი პოსტი, როგორც ნიჭიერის გამარჯვებული ნონას ნახატების ბეჭდური ვარიანტი, ისე მონათლდა. რამდენიმე შეფასეფაზე ძალიან დამწყდა გული, კონკურსიდან პოსტის მოხსნაც დავაპირე, თუმცა… საოცრად თბილი და გულისამაჩუყებელი კომენტარი დამიტოვა მრავალმა ადამიანმა საკონკურსო პოსტზე.

საოცარი სიყვარული ვიგრძენი ამ ადამიანებისგან. სითბოთი და პროტონების რაოდენობით არცერთი კომენტარი არ ჩამოუვარდება ერთმანეთს. ახლა რომ ვკითხულობ, ისევ ჟრუანტელი მივლის. ანდაც როგორ გინდა, რომ მშვიდად წაიკითხო თამო ჯელიას შეფასება:

Mariam Khachapuridze Is In a Relationship

მხოლოდ იმის თქმა შემიძლია, რომ უზომოდ ბედნიერი ვარ!

სიხარულისგან ვბრწყინავ, ვანათებ.. სახე გაცისკროვანებული მაქვს.

მე მიყვარს, მასაც ვუყვარვარ.. ჩვენ ერთმანეთი გვიყვარს!

მე + ის = ჩვენ =
..ჩვენ.. რა ლამაზად ჟღერს – ჩვენ.. ჩვენ ორნი, ან უბრალოდ ჩვენ..

2 + 6 = 8=  

იანვარი+თებერვალი+მარტი+აპრილი+მაისი+ივნისი+ ივლისი+აგვისტო = 8 =

აურელია შრენკერი – უცხოელი ქართულ-ხალხური სიმღერებით

ამ რამდენიმე დღის წინ ვნახე აურელია შრენკერის ვიდეოები.  ძალიან მომეწონა. სუფთა, სასიამოვნო და ტკბილი ხმა აქვს. განსაკუთრებით მისი შესრულებული ლალე მომწონს.

პირველად რომ მოვუსმინე ჟრუანტელმა რვაჯერ დამიარა.

არასდროს მინახავს ამერიკელი ასე გემრიელად ასრულებდეს ქართულ-ხალხურ სიმღერებს.

როდესაც აურელიას ყველა ნამღერი ათჯერ მოვისმინე, გადავწყვიტე მის შესახებ მცირეოდენი ინფორმაცია მომეპოვებინა.

საბოლოოდ, გაზეთ “კვირის პალიტრის” ინტერნეტ გვერდზე გადავაწყდი მის ისტორიას.

ძალიან მიხარია, როდესაც უცხოელი ქართული ტრადიციებითა და ფოლკლორით ინტერესდება. სიამაყე რვაჯერ იზრდება სიგრძესა და სიგანეში.

ბევრს აღარ ვილაპარაკებ. ისღა დამრჩენია, მისი ვიდეოები დაგილინკოთ და დაველოდო თქვენს აღფრთოვანებას.

ცნობის ფურცელი, ცნობის ფურცელი – ახალი ამბების დასტა

გამარჯობა!

როგორ ხართ? როგორ გრძნობთ ამ სიცხეში თავს? უძლებთ ჩემსავით თბილისის ტვინისამატკიებელ და შემაწუხებელ სიცხეს, არა? რა ხდება თქვენთან პროტონებით გაჟღენთილი? 

იმისდა მიუხედავად, რომ ცივ წყალს ხშირად ვსვამ, მაინც სულ მცხელა და დღეებს ვითვლი, როდის მოვშორდები ამ სიცხე-პაპანაქებას. 

ახალი ამბები დამიგროვდა, არ ვიცი, რამდენად საინტერესო, მაგრამ სასიამოვნო და კარგი ნამდვილად. ჰომდა,

როგორც წინის წინა პოსტში გითხარით, სკოლის დირექტორმა ჩემს კლასს საჩუქარი გაუკეთა – ერთდღიანი ექსკურსია ნებისმიერი მარშრუტით. ისევ მეგი დამრიგებლის დახმარებით არჩევანი რკონსა და  ქვათახევზე შევაჩერეთ. ჩემი სოფელი ძალიან ჰგავს რკონს, თუმცა ეს უკანასკნელი ისეთი მწვანე, სუფთა, აღსაფრთოვანებელი და ლამაზი მაინც ვერასდროს იქნება, როგორიც ქვაბისხევია. მშვენიერი დრო გავატარეთ. ბევრი ვიცინეთ, ვისულელეთ, მოვილხინეთ. მართალია რკონში წვიმამ მოგვისწრო და ძალიან დაგვასველა, მაგრამ ამასაც ჰქონდა თავისი ხიბლი – სხვა ტალღაზე გადავერთეთ გალუმპული ბავშვები. ნამდვილად ძალიან ნასიამოვნები დავბრუნდი სახლში!